Κυριακές

Πρωί

"Τις Κυριακές πρέπει να κάθεσαι κρυμμένος κάτω από το κρεβάτι σου, να περιμένεις να περάσει η μέρα, τρέμοντας για το κακό που μπορεί να σε βρει. Κύματα βαριεστημένης κουταμάρας θα σε πετάξουν σε κάποιο χαντάκι, αν δεν προσέξεις". Παίρνει μια δυο ανάσες.
"Κυριακή, η μαύρη τρύπα μες την εβδομάδα".

Μεσημέρι

"Το πότισμα των λουλουδιών. Σε φέρνει κοντά. Στην Γη. Ο χρόνος κυλά αργά. Πιάνεις του ρυθμούς των φυτών. Γίνεσαι παιδί. Βλέπεις τα μικρά πράγματα. Τον χείμαρρο που ποτίζει τα δέντρα, τις φουσκάλες του νερού -ζωές δευτερολέπτων-, το αναζωγονημένο χώμα. Όλα είναι ζωντανά εκεί κάτω, σε αντίθεση με εδώ πάνω. Με εδώ μέσα!", δείχνει το κεφάλι του. "Κυριακή, ο πιο καθαρός καθρέφτης".

Βράδυ

"Λόγια, λόγια, λόγια. Χλιαρά, ζεσταίνουν το κορμί. Λόγια, κούφια. Να κρυφτείς μέσα τους. Λόγια, του αέρα. Να σε δροσίζουν. Λόγια, όλων των ειδών. Εκτός από αυτών που θέλουμε, που θέλετε, που θέλω να ακούσω". Σβήνει το φως.
"Κυριακή, η αγαπημένη μέρα του εχθρού μου".